Wydarzenia:

• 16.05.2025 godz 20:00 Otwarcie wystawy

• 17.05.2025 NOC MUZEÓW galeria otwarta w godzinach 18:00 do 23:00. Tego dnia, między 19:00 a 21:00 będą odbywać się oprowadzania autorskie po aktualnej wystawie – Michał Wirtel “Przejścia” – będzie to okazja do wysłuchania bezpośrednio od Artysty o jego procesie twórczym i podejściu do sztuki.

• 25.07.2025 (piątek) godz 19:00 Rozmowa z Michałem Wirtelem i kuratorką wystawy Mariolą Balińską / prowadzenie: Małgorzata Popinigis

• 26.07.2025 (sobota) godz. 19:00 Finisaż wystawy

• wstęp wolny na wszystkie wydarzenia

Michał Wirtel

(ur. 1988 r. w Lublinie) – malarz, grafik i rysownik. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom obronił w pracowni prof. Macieja Świeszewskiego; praca dyplomowa została zaprezentowana na ogólnopolskiej wystawie Najlepsze Dyplomy w 2017 roku. Obecnie pracuje jako asystent w Pracowni Malarstwa i Rysunku prof. Zbigniewa Gorlaka na Wydziale Grafiki. Jest autorem ponad 100 plakatów oraz projektów okładek płyt. W latach 2010–2014 współtworzył kolektyw audiowizualny zajmujący się eksperymentalną muzyką elektroniczną. Od 2015 roku realizuje projekty murali – m.in. na fasadach kamienic w Gdańsku, uczestniczył również w rekonstrukcji fresków autorstwa Jana Zamojskiego i Bolesława Cybisa z 1938 roku. Jego prace prezentowane  były w licznych wystawach w Polsce (Gdańsk, Lublin, Kraków) oraz za granicą (Niemcy, Stany Zjednoczone, Ukraina). 

Cykl malarski „Przebłysk” którego kontynuacją jest wystawa “Przejścia” w Splot Gallery, był prezentowany w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie w 2024 roku.

Kuratorka: Mariola Balińska

Wystawa „Przejścia” prezentuje najnowszego prace malarskie Michała Wirtela, w których artysta łączy osobiste doświadczenia z uniwersalnymi pytaniami o duchowość i obecność sacrum we współczesnym świecie. Artysta maluje w sposób minimalistyczny – ogranicza kontrasty, tworząc dzieła niemal jednorodne kolorystycznie. Jego obrazy sfotografowane w czerni i bieli są niemal idealnie szare, a światło odbija się od ich powierzchni równomiernie. Takie podejście nie jest wyłącznie formalnym eksperymentem – symbolika światła staje się tu nośnikiem treści duchowych i metafizycznych. W jego malarstwie światło traktowane jest jako przejaw transcendencji, duchowości i mistycznego połączenia z sacrum.

Artysta pisze o swoim malarstwie:

„Cykl, który rozpocząłem w tym roku, wynika z osobistego doświadczenia pracy nad malarstwem sakralnym. W poprzednich latach moja twórczość cechowała się użyciem ikonografii chrześcijańskiej, obecnie wyewoluowała do ikonografii życia codziennego, w której nie brakuje odniesień do dzieciństwa, pracy, szczęścia bądź cierpienia”.[1]

Tytuł wystawy sugeruje zmianę – rytuał przejścia między dwoma światami: tym znanym i oswojonym, a tym nieznanym, ukrytym za symboliczną zasłoną skrywającą tajemnicę. Przejście to nie tylko symboliczny akt przekroczenia, ale także zapowiedź transformacji. Może oznaczać zarówno przekroczenie granic percepcji i własnych ograniczeń, jak i otwarcie na nowe możliwości oraz nieodkryte dotąd obszary emocjonalne i filozoficzne.

Jeśli potraktować „przejście” dosłownie – jako proces twórczy – wystawa stanowi wyraźny moment zwrotny w praktyce artystycznej malarza. W nowym cyklu po raz pierwszy pojawiają się obrazy o ciemniejszej tonacji kolorystycznej, wyraźnie odróżniające się od wcześniejszych kompozycji opartych na jasnych barwach. Choć artysta inspiruje się własnymi doświadczeniami, punktem wyjścia do każdego obrazu jest konkretny przedmiot lub związane z nim wspomnienie. Prace takie jak Imbir, Krzyż, Tulipany czy Rwanda nie tylko otwierają nowy rozdział w jego twórczości, lecz także poszerzają zakres filozoficznych i duchowych interpretacji.

W przestrzeni galerii artysta zrealizował również mural przedstawiający dwa krokodyle albinosy – kadr zaczerpnięty z filmu Wernera Herzoga Cave of Forgotten Dreams. To osobista refleksja nad współczesną kondycją świata – pełnego politycznych napięć oraz globalnych kryzysów ekonomicznych i ekologicznych. Wszystkie te zjawiska podważają poczucie bezpieczeństwa i ciągłości. W filmie Herzoga położona nieopodal elektrowni atomowej jaskinia Chauveta staje się symbolicznym miejscem – ciepłe wody z reaktorów stworzyły środowisko, w którym rozwijają się krokodyle albinosy. W interpretacji artysty krokodyle patrzące na naskalne malowidła z okresu paleolitu to nienaturalni świadkowie, którzy stają się symbolem zakłócenia naturalnych procesów i drastycznej ingerencji człowieka w naturę. „Nic nie jest prawdziwe i nic nie jest pewne” ta refleksja jest odbiciem nieprzewidywalności zmian i niepokoju dotyczącego kruchości ludzkiej egzystencji.

Wystawa „Przejścia” ukazuje, jak w świecie pełnym napięć i kryzysów można odnaleźć własny azyl. Sztuka staje się nie tylko formą otuchy i kontemplacji, ale również przestrzenią dla refleksji nad współczesnością. Różnorodność postaw twórczych wobec świata ukazuje możliwe kierunki interpretacji i działania. Wybór artysty jest czytelny – to poszukiwanie ukojenia w malarstwie, w procesie twórczym skoncentrowanym na duchowości, harmonii i współodczuwaniu.